İbrahim Halil ER

Her ne kadar milletvekili çıkarmasa da sinan oğan sayesinde kilit duruma gelmesi açısından bir başarı sergiledi. Ayrıca ilk seçimine girmesine rağman %2.23 oy ile iyi bir seviye yakalamış oldu. Bu oy oranı gerçekten iyi bir oran. Eğer Millet veya Cumhur ittifakına katılmış olsaydı bu oranla 5 vekil çıkarabilirdi. Fakat ittifak olarak barajı geçemediklerinden milletvekili çıkaramadılar. Ama  bu oy, onların artık ciddiye alınması gerektiğini göstermektedir.

Ata ittifakı Sinan Oğan ile iyi bir ivme yakaladı. Zafer Partisi ve Adalet Partisi ile %3’e yaklaştılar. Belki de ittifaka Memleket Partisi ve bir iki parti daha katılmış olsaydı ülke barajını geçip meclise girebilir, meclisi daha renkli kılabilirdi. Fakat bu ittifa, maalesef Chp’nin kurduğu 6’lı ittifak gibi bir araya gelebilme becerisini gösteremedi. Her parti kendi kırmızı çizgisini ittifaka dayatınca gerçekleşemedi ve tüm partiler için bir kayıp dönem oldu.

Fakat bu partinin halka vereceği yeni bir fikir ve projesi olmayıp dönemsel ve konjüktürel parti olmaktan öteye gidemeyecektir. Batıdaki Irkçı partilerin söylem ve yöntemlerini kendilerine örnek almışlardır. Çünkü tek varlık sebebi göçmen karşıtlığı ve yabancı düşmanlığıdır. En kısa zamanda kalıcı politikalar geliştirmezlerse yok olup gideceklerdir. Partinin oylarının bu şekilde artması ülkede yaşanan göçmen sorunlarına bir tepki olduğu da göz önünde bulundurulmalı ve hükümetin acilen bu konuyu sağlıklı bir şekilde çözmesi gerekir.

Parti’nin kurucusu Ümit Özdağ, donanımlı bir akademisyen olmasına rağmen uslüp olarak sert bir söylem geliştirdi. Bu tarz uslüp belki de aşırı milliyetçi partilerin genel uslübüdur ama siyasette kalıcı olunmak isteniyorsa esnek ve çözümleyici olmalı, sorunların çözümü için başka kombinasyonlara açık olunmalıdır.