Epistemoloji; bilginin bilgisidir. Bilgi kaosu ve bilgiler arası çelişki ve çatışmada kabul edilecek bilgiye hangi yol ve metot ile ulaşılacağının yöntemidir. Bilgiyi seçmektir. Bilgi seçiciliğidir. Etimolojik olarak epistemoloji; “zihinsel hâkimiyet” demektir. Eski Yunanca ístēmi, stā  “durmak” fiilinden epi+ ön ekiyle türetilmiştir. Bilgi kaosu içerisinde bir doğrulama normu ile doğruyu saptayıcı yöntemdir.

                Firak ise Arapça “فرق” (FRK) “ayrılmak” kök fiilinin gelir. İnfirak (ﺍﻧﻔﺮﺍﻕ); infiāl vezninde VII. masdarıdır. Perişan olmak, ayrılmak, dağılmak, farklılaşma, hicranla kopuş anlamlarına gelir. İftirak(افتراق); İftial vezninde VII. Mastardır. İftiâl bâbı, infiâl bâbına benzer; ek olarak gayret ve istek belirtir. Mevcut gidişatın bir kaosa sürükleyeceğinin farkındalığı ile bile isteye ana gövdeden kopuş anlamına gelir.

Epistemolojik İftirak; Baskın doğrulara güvenin sorgulanması ile başlayan ve orta vadeli bir projeksiyon ile bu gidişatın bir dramatik çöküşe sürüklendiğinin farkındalığı içerisinde egemen paradigmadan ayrışmadır.

Ortak doğruyu saptayıcı normlarla örgütlenen bilginin toplumsallaşması ile aynı doğrulama normu kapsamında bilgi transferi kurumsallaşarak bir sınıfın hegomanyasına girer.  Egemen otorite tarafından dayatılan bilgilerin tartışılmaksızın kabulü ile dinamik olan bilgi statikleşir. Herkesin aynı şeyi sorgusuz sualsiz kabulleneceği bir süreç işler. Bilgi transferi artık bilgiyi üretenlerin aktarımı gibi değil, bilgiyi aktarmak üzere yetiştirilmiş profesyonel bilgin mukallitlerinin rutinine dönüşür. Anlattığını dahi anlamayacak bilgi aktarımcıları profesyonel süreçlerini yeni bilgiler üretmek yerine ezberlediklerini tekrar ederken analitik bilgiye demagojik yamamalar yaparlar. Bilgi genişlemesi doğru ile yanlışın, faydalı ile faydasız hatta zararlı bilginin zamanla birbirine karışmasıyla “bulanık bilgi” oluşturur. Bu durum “Bilgi Bunalımı” doğurur. Doğruyu saptamada şeytanlaştırılma, dışlanma pahasına kurucu epistemolojiyi ortaya koyanlar bu kez kendi muhafazakaristleri üzerinden tanrısallaştırılır. Onların fikirleri tabuya, onların dedikleri ise ideolojiye dönüşür. Destutt de Tracy’ın tanımladığı anlamdaki ideoloji artık “idol-oji” yada “idol-oloji” (tanrısallaştırılmışların bilgisi, tanrısallaşmış bilim) şekline dönüşüp bir idola tapınım ayinlerine benzer. Bu idol-ojik dogmalar ve tektipleştirici baskılar egemen doğruyu ciddiye almama şekline kitlesel tepkiyi doğurur. Bu baskı ve tepki sürecinde epistemolojik dayatmalardan epistemolojik kopuş doğar. Globalleşen bu kaotik ortamda aşağılama, itibarsızlaştırma ve şiddete varan dışlama ötekileştirme başlar. Ötekileştirilenlerin redleri “o değilse bu” veya “öğle değil şöyle” şeklinde yeni normlar etrafında yeni kabullerin doğmasına ortam hazırlar. Bu yeni doğrulama normları ve yeni doğrular etrafında başlayan farklılaşma ve ayrışma ana kütleden epistemolojik göç başlatır. Agresifleşen sosyo-politik ortamda gerçekleşen bu eski doğrulardan kopuş ardında çatışma, savaş ve ölümler bırakan dramatik ve trajedik bir kopuştur. İşte bu hicranla ayrışma epistemolojik infiraktır.

Bilgi denen şeyin alelade laf kalabalığına dönüşmesi, o bilgiyi edinene faydasının olmaması, bilgili denilenlerin bilgisiz denilenlerden hiçbir avantajlı ya da itibarlı yönünün kalmaması, bilginin doyum noktasına ulaşarak tüm toplum tarafından erişilebilir olması, herkesin her şeyi bildiği ancak hiç kimsenin hiçbir şey bilmediği, mevcut sorunlara malum bilginin çözüm üretememesi yahut çözüm olarak sunulan şeyin yeni sorunlar olarak ortaya çıkması pratiği ile muhatap olan insanların demoralizasyonu epistemolojik infirakı hızlandırır.

Aklın yerini zannın aldığı, ispatın yerini istibdada bıraktığı bu kaotik durumdan çıkışı yeni bir paradigmanın doğuşu ile tarihsel kırılmaya dönüşür. Mevcut medeniyet değerlerinin çöküşüyle yeni bir medeniyetin doğuşu eş zamanlı olarak gelişir.

MODERNİZM ÇÖKÜYOR

Medeniyetler; epistemolojik ve ontolojik anlamda varlığa anlam yükleme ve bilgiyi örgütlemedeki mutabakat sonucu, aynı doğruyu kabullenen insanların yaşamı modellemesi ile doğar ve gelişir. Varoluşa yüklenen anlam ve doğruyu saptamada belirlenen yöntem açısından medeniyetler “red” ve “kabul”lerin bileşkesidir. Redler; sorgulanan eski doğrular, kabuller ise eski doğruları yanlış ilan edenlerin yeni doğrularıdır. Bu iki ayrı doğru çatışmasında eski doğrular ile şekillenen tüm yaşam ayrıntısı gerilerken yeni doğrular ile inşa edilen yaşam ayrıntısı cazibe merkezi olur.

Modern; çağcıl olandır. Şimdiki zamanın insanlarınca kabullenilenler demektir. Eskiye ait olanın, geleneksel olanın reddidir. Bu bir paradokstur.  Yeni olan kaç dakika sonra eski olacak, modern olan kaç gün sonra gelenekselleşecek? Çağdaşlık nedir? Çağdışılık nedir? Çağdaş olan değerler üzerinden bir asır geçtikten sonramı çağdışı kabul edilecektir. Modern olan doyum noktasına ulaşınca kendisi gelenekselleşir. Bu gelenekselleşmede temel belirleyici olan eski doğruları red ve yeni doğruları tesis etmek üzere kurumsallaşan okullardır. Okullaşan yeni doğrular toplumun tüm kesimlerine schooling öğretim şeklinde ulaştırılıp bilgiye erişim sıradanlaşır.  Bilgi talep edilen sivil bir arayıştan çıkıp herkese öğretilmesi gereken ideolojik bir dayatmaya dönüşür. Reddedilen eski doğrular schooling öğretim ile unutturulup tamamen ortadan kalkasıya geçen süreçte yeni bir gelenekselleşme başlar. Sıradanlaşmaya paralel aleladeleşen bu bilgi, toplumsal talebe cevap veremez duruma gelir. Bilgili ile bilgisiz arasındaki fark kapanır. Bilginin itibarsızlaşması ile Epistemolojik inanç sarsılır. Artık çağcıl olan çağdışı olur. Bu bir toplumsal devinimdir. Farklı iddialar ile demokrasi özgürlük şarkıları besteleyen coşkun devrimciler kurulu düzenden kopuş başlayınca agresif muhafazakarlara dönüşür. Statükoyu sorgulatmazlar. Egemen paradigmanın kökten sorgusu yerine mevcudu makyajlayarak bu düzen çok cici tekerlemeleri ile topluma zaman kaybettirirler.

Okullar aracılığı ile verilen kurulu düzenin skolastik düşünceleri ideolojik dayatmalar ile daha katı uygulanmak istenir. Bu egemen düzenin sahipleri eski “muhafazakarizmin devrimcileri” sahiplenenleri ise  “devrimcililiğin muhafazakaristleri“ olur. Statükonun ruhban sınıfına dönüşen, tüm fraksiyonel farklılıkları ile aynileşen devrim muhafazakarları kendi doğrularının sorgulanmasını, gelenekselleşen düzenlerinin değişmesini reddederler. Doğruları çağ dışı kalmış, çöken doğrularını kaba hoyrat baskılar ile okullarda körpe dimağlara dayatma dışında çaresi tükenmiş olanlar okullardan kopuşu dahi hazmedemeyip herkesi zorla okullaştırmaya kalkışırlar. Yerdikleri ile aynileşmiş statükonun muhafızına dönüşenler kendilerine yönelen yeni redleri  olanları egemen kabulleri ile yok etmeye kalkışırlar. İlk düello sofistike skolastik düşüncenin dayatıldığı okullarda başlar. Bu yükselen yeni doğrular ile gerileyen eski doğruların yeni bir serüveninin başlangıcıdır. Yani; Modernizm Çöküyor.

“وَلِكُلِّ اُمَّةٍ اَجَلٌۚ فَاِذَا جَٓاءَ اَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ”

Her toplumsal yapının bir eceli vardır. Onların eceli geldiğinde bir saat te’hir ve takdim edemeyecekler. (A’râf Suresi 34. Ayet)

ÇÖKEN “SCHOOLING” YÜKSELEN “E-LEARNING”

Schooling öğrenim taleb edilmeyen bilgiyi öğürte öğürte öğrenciye dayatmaktır. Faydasız bilgidir. Tepeden tabana doğru tümden gelimci bir yaklaşımla örgütlenmiştir.“Bilgi için Bilgi” anlayışı ile süreç odaklı olarak yürütülür.

Learning; Eski Almanca da "izi takip etmek veya bulmak" ya da İngilizceye geçmiş şekliyle 14.yy dan beri “çalışma, bilgi edinme eylemi”  anlamına gelen bir etimolojik kökene sahiptir. Kurumsal schooling gibi resmi bir dayatma değil, sivil ferdi tedrisat talebidir. “İhtiyaç için Bilgi” almayışıyla sonuç odaklı bir bilgi arayışıdır. “Arz” odaklı değil “Talep” odaklıdır.

Talebe; talep ettiği bilgiyi alma peşinde koşandır.

Öğrenci; etimolojik anlam itibarıyla “öğür” sürü, topluluk demek olup. Öğürmek ise alışmak, evcilleşmek, sürünün şartlandırılması, ünsiyet anlamına gelir. Öğürme ise tiksinesiye, kusasıya bir şeyin gına getirecek şekilde sürekli bir kişiye aktarılmasına karşı oluşan fizyo-psikolojik, biyo-kimyasal tepkiselliktir.

E-Learning; Türkçe de “uzaktan eğitim” olarak kavramsallaşmıştır. Uygulamada örgün öğrenim kurumlarının verdiği dersleri dijital ortama taşımak şeklinde yaygınlık kazanan bu yeni eğitim modeli her ne kadar e-learning ismi ile ön plana çıksa da yapılanması ve içeriği itibarıyla e-schooling fonksiyonunda bir yapılanmadır. Schooling modeldeki kaotik durum dijital ortamda da sürmektedir. Dijital ortamda gerçek anlamı ile e-learning uygulamaları disimilatif bir kopuş olarak görmekteyiz. Dijischooling uygulamalar Okuldaki derslere takviye amacına matufken,  e-learning modelleme ihtiyaç duyulan bilgiler ile pratik sonuçlar almak için takip edilen dersleri kapsamaktadır.

EĞİTİMDE REFORM DEĞİL İNKILAB

Bu gün okullaşmış öğretim sürecinde verilen dersler o dersi alanlara ilköğretim aşamasındaki bazı dersler hariç hiçbir faydası olmayan gereksiz bilgilerdir. Öğrencilerin büyük çoğunluğu tarafından ciddiye alınmayan, ciddiye alan öğrencilerin ise sadece üniversite sınavında karşısına çıkan birkaç “a şıkkı, b şıkkı” işaretleme dışında hiçbir faydasını görmediği bu gerici okullaşmış öğrenim modeli kökten sorgulanmalıdır.

17.yy argümanları ile kitle üretimi yapacak fabrikalara ucuz işgücü yetiştirmek için kitle şartlandırma kurumları olarak kurgulanan ve ideolojik saplantılar ile körpe dimağları bir sınıfa tıkıp başlarına hangi gün hangi kelimeleri konuşacağına kadar her sözü müfredata dönüştürülmüş bir robot dikerek çocuklarımızın akletme, fikretme, üretme, fıkhetme melekelerini çalıp, güdülebilecek bir yaratığa çevirip, patronunun vereceği iş olmazsa aç kalacağı telkinleri ile hiçleştirdikleri okullaşmış öğretim reddedilerek yeni bir talim terbiye modeli geliştirilmelidir.

Bilgi özgürleşmiştir. Bu gün bir kişi merak ettiği yahut ihtiyaç duyduğu bir konuya bir tık ile erişiyor, yerenin de övenin de o konudaki fikirlerine dijital ortamda ulaşıp hür iradesi ile istediği kabul ediyor. Ancak henüz standardizasyon oluşmadığından manipülatif, sansasyonel ve spekülatif içerikler de bilgi sanılmaktadır. Bu dijikaotik durumdan çıkış için dijiverse ALATURKA TEDRİS MODELİ bir standardizasyon oluşturabilir.

Çağdışı bu alafranga school anlayışı ile örgütlü öğrenim anlayışından ivedilikle çıkıp toplumsal patinajdan kurtulmak elzemdir. Değiştirilemez hatta değiştirilmesi dahi teklif edilemez dogmalarımızdan olan Tevhidi Tedrisat Kanunu değiştirilip esnek eğitim modeline geçilmeli. Bu gün 47 ülkede yasal olan Evde Eğitim Türkiye’de de yasal hale getirilmeli. Homeschooling (evokulluluk) anlayışı yerine Home Education (Evde Yetiştirme) anlayışı ile küresel paradigmadan farklı bir esnek eğitimin önü açılmalı. Kurum merkezli okul anlayışı yerine insan (Mürebbi, Muallim, Müderris, Usta) merkezli bir maarif sistemi geliştirilmeli. Çocuklara okul dayatmak yerine ailelere eğitimci seçme hakkı verilmeli. Muhasebeci yahut avukatlar gibi serbest piyasa normlarında eğitimciler eğitim talep edenler tarafından seçilmeli. Ölçme değerlendirme yetkisi eğitimcide olmalı. Eğitimci verdiği derslerde yetkin olduğuna kanaat getirdiği talebesine icazet belgesi vererek aldığı bilgilerde yetkin olduğunu akredite etmeli. Bilgi edinen kişi ise o bilgisinden faydalanacak sektörlerde o icazet belgesi ile yer alma imkânı kazanmalı.

Darulkurra, Darul hendese, Daruttıb, Darulhikme gibi kadim gelenekte bir oda kurup kurduğu odada o bilgileri ders halkasına katılanlara aktaran muallimlere kendi ders odalarını kurup ve talebelerine o odalarda ders vermesinin önü açılmalı. Reel ortamda yüz yüze ders işleyen muallimlerin online ortamda da aynı dersleri katılımcı bir anlayışla örgütlemesi sağlanmalıdır. Her öğretmen kendi kitabı üzerinden dersini işlemeli, dersler müzakere yöntemi ile yürütülürken ilgili kitap geliştirilmeli. Artan ders taleplerini karşılamak üzere ilgili kitabı takip eden hoca o kitabı ders olarak işleyecek nitelikteki talebelerine icazet vererek yeni odalar açmasını ilgili icazet ile meşrulaştırmalı. Eğitimciler kaliteleri ile toplumda itibar bulup, yetiştirdiği talebelerinin yetkinliği ve yeterliliği ile ölçülebilirlik kazanırsa eğitimciler arası rekabet toplumsal bilgi seviyesinin yükselişini hızlandırır.

Geçiş sürecinde Devlet kişi başı eğitim maliyetlerini çıkarıp bu eğitim modeli ile ders alan öğrencilere o bedeli ödemeli. Nihaiyi açıdan ise vergi olarak toplanıp müsrif bir şekilde schoolin öğretime aktarılan kaynaklar schooling sürece katılmayanlara vergi muafiyeti getirilerek yeni eğitim modelinin finansmanı halka bırakılmalı. Bedeline katlanılmak istenmeyen bilgi gereksiz bilgidir. Faydalı bilginin getirisi hesaplanarak bedeli elbet ödenir. Bu yönteme adapte olmayan, olamayan kesim ya da kişiler ise mevcut schooling öğretime devam edebilir.  Dini, mesleki yahut akademik gerekçeler ile herkes hangi tür eğitim almak istiyor ise o eğitimi dilediğinden alması temel insan hakkıdır. İnsanların bu haklarının elinden alınıp birilerinin dayattığı eğitim sürecine dahil edilmesi bir zulümdür.

RAKAMLARIN DİLİ İLE SCHOOLING ÖĞRETİM        

ÖSYM’nin verdiği istatistiklere göre 2023 Sınav sonuçlarını incelediğimizde sayısal veriler şöyledir.

 TYT Oturumu

Sınava Başvuran 3.527.443 kişi, Sınavı Geçerli 2.995.399 kişi, Sıfır çeken 100.271 kişi Sınava Girmeyen 531.805 kişi

Bu tabloya göre sınava girmeyen ve girip sıfır çeken öğrenci sayıları dikkate alınırsa öğrencilerin % 17,93’ü bize diyor ki; bizi kendinize benzetmeyin. Sizin sınavınızı , o sınav sonucunda bize sunacağınız kariyeri istemiyorum. Yani; gördüğümüz her beş öğrenciden biri okullara güvenmiyor. Bu ölçme değerlendirme sisteminin başarılı-başarısız tanımlamalarını takmıyor.

AYT Oturumu

Sınava Başvuran Aday Sayısı 2.573.169 , Sınavı Geçerli Aday Sayısı 1.980.480, Sınava girmeyen 592,689

Bu tabloda bize şunu diyor. Temel yerleştirme testini geçtiğim halde Alan yerleştirmeye % 23 oranında katılmıyorum.

Yani gördüğümüz her 4 öğrenciden 1’i bize diyor ki; sizin üniversitenizi takmıyorum.

Peki; tüm kamusal imkanlar seferber edilerek, aile evlat ilişkisini bozma pahasına ebeveynler çocukların üzerine salınarak, devlet zoru ile kaba kuvvet kullanarak bu sınava soktuğumuz çocuklara ne öğretmişiz? Bakalım rakamlar ne diyor.

TYT de sınava giren toplam 2.995.399 öğrenciden

Türkçe 40 soru sormuşuz ortalama 19,16 doğru cevap verilmiş, Sosyal Bilimler 20 sorudan ortalama 8,48 doğru işaretlenmiş, Temel Matematik 40 sorudan 7,36 doğru şık işaretlenmiş, Fen Bilimleri 20 sorudan 2,9 doğru cevaplanmış

Yanı okullarda zoraki yetiştirdiğimiz evlatlarımızın yarısından fazlası ana dilini bilmiyor. Yarısından daha fazlası için ise sanırım asosyal diyeceğiz. Gördüğümüz öğrencilerimizin 6 kişiden 5’i dört işlemi bilmeden aciz ve çocuklarımızın 7 kişiden 6’sı endoplazmik retikulumun granülsüz fotosentezini bilmediğinden biyolojisi çökmüş

AYT de öğrettiğimiz derslerde öğrencilerimizin ortalama doğru cevap oranları TYT den daha az olduğundan hangi dersten kaç soru işaretlenmiş meraklısını ÖSYM’nin istatistiklerine havale ederek, kaç kişiye başarılı diyor bizim “school”lar onu görelim. TYT de sadece 1 kişi Sayısalda 2 kişi sözelde 1 ve eşit ağırlıkta sadece 1 kişi tüm sorulara doğru cevap vermiş. 300 puan üzerinde başarı sağlayan öğrenci sayımızda şöyle TYT’de 438.380 Sayısalda 186.170 Sözelde 119.295 Eşit Ağırlıkta ise 156.174 kişi

Üniversite mi? Bu gün ülkemizde üniversite okuyanların yüzde doksanı okuduğu bölümle ilişkisi olmayan farklı alanlarda meslek hayatını sürdürmektedir. Yani yüksek öğrenim de sadece bir formaliteden ibarettir. Zaman kaybıdır.

Bu saçma sapan öğretim modelinin bu gereksiz ve faydasız ders içeriklerinin topluma maliyeti ne biliyor muyuz? 2023 yılı Eğitim Bütçesi 651 milyar 377 milyon 155 bin Lira.

Birde yabancı dil öğretiyoruz. Sahi siz hiç bu okullarda aldığı dersler sonucunda İngilizce konuşan bir kişi gördünüz mü? Ya peki çocuğunuza bir öğretmen tutsanız ona İngilizce dersi verse ve sonuç bu günkünün aynı olsa, diğer çocuğunuzu aynı şekilde aynı öğrenime katar mısınız?

Ama bizim okullarda elan 1.201.138 öğretmen var bunların 102.463 kişisi İngilizce öğretmenidir. Öğretmen maaşı 29.538 olduğu düşünülürse her yıl bu millet çocukları için İngilizce öğretmemek, öğretememek adına 40 milyar TL çöpe atılıyor.

Statükocular Eğitimde Reform istiyor. Matematik ise Eğitimde Reform değil İNKILÂP diyor.

John Dewey’in aklıyla örgütlenen Fulbright Programı ile sürdürülen bu deli gömleğini çıkarıp tüm mevzuat bütün müktesebatı ile anaokulundan üniversiteye bu alafranga schooling öğretim terk edilmedikçe; çözüm denen her şey sorundur. Riyaziye anlamını geçtikte Newton mantalitesi ile kurgulu olan Matematiğe bile aykırı schooling öğrenim çökmüştür. Matematik diyor ki; Alafranga Schooling modeli zarardır. Zararlıdır.

Matematiğin emrettiği ALATURKA MAARİF MODELİ