MEKTEBİN OKULASI SKOLASTİK  ÉKOLA

                Okullaşma ile literatüre giren mekânsal terimler Pedo-mimari açıdan bir tercihten ziyade modernitenin kurucu aklının epistemolojik açıdan bilgiyi nasıl bir kurgu ile örgütlediklerini yansıtmaktadır. Kelimelerin etimolojisini incelediğimizde görmekteyiz ki okullaşma kapsamında seçilen kelimeler ilginç kök anlamları içermektedir.  Bu bir tesadüf değildir. Tercihtir. Modernitenin kurucu aklının tercihi budur. Ve modernizasyonun amaçladığı sonuç ta bu gün ki Hal-i Pürmelâl.

SCHOOL; Yunanca “skholē”  kökeninden “boş zaman”, “yararsız tartışma” (otiose discussion), “ zaman öldürme”,“boşuna zaman harcanan şey” anlamlarına gelen bu kelime zamanla “boşuna zaman harcanan yer”, “boş tartışmaların öğretildiği yer” anlamında kullanılmıştır. Fransızca "école" (ekol) şeklinde aynı etimoloji ile kullanılan bu kelime “dinlenme, işten geri durma, çalışmak zorunda olmama” anlamına kullanılır.

Bu gün yaşamının en verimli çağlarını çalıp hiçbir şey yapmamaları için okullara doldurduğumuz hayatta bir gün bir yerde işlerine yaramayacak faydasız bilgiler ile yarış atına çevirdiğimiz ve dahi bu saçmalığın ağır maliyetini toplumun sırtına yüklediğimiz, okulu bitirince de sallabaşı al maaşı beklentisi ile işsizler ordusuna kattığımız okullulaştırdığımız yavrularımız…  sahi bu etimoloji ile örtüşmüyor mu?

School kelimesinden türetilen “scolastique” (Skolâstik) kelimesi de aynı etimoloji ile okullaşmış bilgi, ezberletilmiş tekrar, sorgusuz kabullenme, skolâstik düşünce anlamına gelir. Yani; bir veya birkaç kişinin yararsız, ispatsız teori ve teoremlerinin doğru diye dayatıldığı okullarda şekillenmişlik.

Cidden bizi bu saçmalıkları sorgudan aciz bırakan skolastik düşünce bize okullarda verilmedi mi? Bizi bu alışılmış çaresizliğe iten, bu schooling öğretim dışında başka bir talim terbiye modelinin olabileceğini akletmekden bizi alı koyan ne?  Bize okullarda verilenleri ve ilkokuldakiler dışında talebimiz olmadığı halde bize zorla öğretilen, hiçbir gün hiçbir yerde işimize yaramayan faydasız bilgileri çocuklarımıza dayatmaktan başka ne diyoruz?  Ne yapıyoruz?

GÂVUR MAHMUDUN MEKTEBİ

MEKTEP Arapça “كتب” (QTB) kök filinden üretilen “yazdı” fiilinin maf’al vezninde ism-i zaman ve ismi mekânıdır. “Yazıhane”, “yazılan mekan”, “yazı zamanı” anlamına gelir.

İşlevi ile çelişik olan bu anlamıyla Lisânü’l-ʿArab, “كتب” maddesinde de belirtildiği gibi hiçbir zaman kullanılmamış olan bu kelime Gâvur Mahmut döneminde literatüre girmiştir. Batılılaşma süreci ile okuma ve müteala öncelikli tedrisat yapılan darul Kurra, dârütta‘lîm yada Medreseye alternatif olarak yazma öncelikli schooling türü örgütlemek istenen modern kurumlar için aynı aklın kurgusuna uygun olarak Mektep kelimesi tercih edilmiştir.

Esasen bize ait kadim doğrular ile bize dayatılan nevzuhur doğruların çatışması medreseli mektepli kavgası asırlarca sürdürüldü. Mektep tipi eğitim öğretim sürecine katılanlar işgalcisine aşık edilip alafranga değerler adına öz yurdu ile kavgaya salındı. Medrese tipi talim terbiye sürecine devam edenler ise ata yurdunu ata doğrularını savunma, alafrangalaşmaya direnme derdine düştü. Sonuçtan baktığımızda 1700’lü yıllarda yarım dünya olan vatanımızı 1900’lü yıllara geldiğimizde peştamal parçası kadar ulus devletlere ayrıştırıldı. Modernizasyon askeri gücünden ziyada bilgiyi örgütleme gücü ile tüm bunları gerçekleştirdi.

Kronolojik olarak baktığımızda batılılardan önce bizde batılılaşma başladığı halde hala okullarda modernleşememişizde batılılaşamamışızda ondan geri kalmışmışız laklakları ile oyalanadurmaktayız. 1869 Maârif-i Umûmiye Nizamnâmesi’nden John Dewey'nin 1924 yılında yazdığı Türkiye Maarifi Hakkında Rapora geldiğimizde 200 yıllık süreç tamamlandı elimizde bir avuç toprak kaldı.  Nihayet 3 Mart 1924'te Tevhid-i Tedrisat (Öğretim Birliği) Kanununun kabulü ile Medresesine de Mektebine de son darbe vurulup ne leylek ne kuşa benzemeyen hem o hem bu olan bu muharref örgütlenme modeline nihaiyi şekli verilmiş. Talim-terbiye tamda nihai amaca uygun olarak eğitim öğretime dönüşmüştür. Medrese mektep kavgası bitmiş her yer okul herkes okullu olmuştur.

BİZDE MEKTEBE OKULAĞ DERLER

OKUL; Dil devrimi komedisi yaşadığımız günlerde  “ileri gelir dil bilgiçleri”ne seslenilerek derleme çalışmalarına önem verilmesi, “masa başında usulle nizamla söz uydurma hastalığından” vazgeçilmesi istenmiş olsa da Türk Dili Tetkik Cemiyeti bir anket başlatarak her gün belirli sayıda kelimeyi halka duyurmuş.  Halktan bu kelimeler için karşılık istemiştir. 12 Mart 1933’te ilk liste gazetelerde yayınlanmış ve bu kelimelere kafasına esen bizde böyle derler ya da bu kelime şöyle olsun gibi kelime uydurdukça uydurmuş 2 Temmuz 1933’te yayımlanan son liste ile Türk lisanından Arapça kelimeler huruç edilmiştir. 28 Mayıs 1933’te 74. Listede ki 14 kelime içerisinde “Mektep” kelimesine de bir şeyler uydurulması istenmiştir.

Ancak toplum tedrisatı okumak olarak belleğine kazdığından mektebe gidene de medreseye gidene de yazıhaneye ya da yazıya gidiyor dememiş okumaya gidiyor demiştir. İşte bu toplumsal anlam yüklemeden kurtulamayan dil devrimi uydurukçuları mektep kelimesine gelen “yazak”, “yazma okuma yeri”, “öğrenek”, “okunak”,  “okuyak”, “okuma evi”, bilgiçlik ocağı”, “aydınlanma yurdu”,“okumak yeri”, “, “yazı yazacak yer”, “öğretenek” “bilgi evi” “okuma evi”, “okunağ” “okuevi" gibi önerilerden yazı ile ilintili uydurukça bir kelime değil okuma ile ilintili bir kelime uydurmaktan kaçamamışlar.

Bu önerilen uydurukça kelimelerden “Okul” nasıl mı oraya çıktı? 1977’de Türk Kadınları Kültür Derneğindeki “Yeni Türkçenin Gelişmesi” başlıklı seminerinden dinleyelim.

Besim Atalay'ın anlatıları;

“Dikkat ediniz, burda inkılâp hareketinin bilhassa hızı Arapçaya karşıdır. Arapça kelimeleri atmalı da, ne gelirse gelsin. Çünkü Arapçanın hâkimiyetinden bıkmış bir nesil. Onun yerine Fransızcası gelse olur. Schola Latince. Biri diyor ki “Efendim bu bizim okumak mastarından gelir. Bir başkası, daha kurnazı, “efendim diyor, bizim Urfa’da okula derler mektebe”. Ben doçenttim henüz, Dil Fakültesinde, dedim ki “bu okula kelimesinin eğer Urfa’da mektep manası varsa ben kendimi asarım, bu fakültenin kapısına”. Bu büyük bir laftı. Ben Türkçe kelime yapımı hakkında bilgime dayanarak konuşuyordum. Ama sonradan yine kurumdan biri kulağıma eğildi: “Bizim Urfa mebusu Refet uydurdu” dedi. Kelime derlemeye geçmiştir, bakınız. … Ondan sonra okula demişler, daha sonra okul demişler, sonundaki a’yı atmışlar, Ecole’e benzetmişler.”

Okulağ’ın ekol den esinlenerek uydurulduğunu savunan Besim Atalay’a karşı çıkan Tahsin Banguoğlu ise Okul kelimesinin nasıl uydurulduğunu aynı seminerde şöyle dillendiriyor.

“Okul kelimesinin dilimize girmesi Atatürk’e çekilen bir telgrafa dayanmaktadır. Atatürk, cevap telgrafı yazacağı zaman mektep kelimesi için Türkçe bir karşılık istedi ve hemen o anda Kuruma soruldu. Kurum da anlık olarak ‘okula’ kelimesini gönderdi. Kurumdan Refet Bey hemen o anda ‘okula’ kelimesi uydurdu”. Atatürk, kelimeyi çok beğendi ve mektep karşılığı olarak kullanılmasını emretti. Sonradan kelime sonundaki a, Atatürk’ün emriyle atıldı ve ‘okul’ oldu.”

Latinlerin “Schoolağ”ını Fransızların “ekolağ”ına benzetilen bizim “okulağ”da evrim geçirdi. Toplumun tüm doğrularını yıkmak üzere motive edilmiş Agresif Devrimcilerin Siyasal Bilgiler Okulası evrimini tamamladı modernizm dininin statükocu muhafazakaristlerini yetiştiren Fakültağ oldu.

FAKÜLTE; “faculty” esnek, nazik, kolay boyun eğen anlamına gelen bu kelime kurt gibi olan liselerdeki gençlerin uysallaştırılarak kolay boyun eğecek şekle getirildikleri mekânlar olarak tasarlanmıştır.

LİSE “lyceum” Kurt gibi anlamına gelen ve Aristo’nun etrafına taktığı gençlere bir şeyler anlattığı Tanrı Apollonun bir sıfatı kabul edilen ayrıca tapınağının bulunduğu Atina’nın doğusundaki bir yerin ismi olarak ta bilinen lise; Fakülte öncesi gençlerin bedensel ve ruhsal olarak hazırlandığı yer anlamında kullanılmıştır.

KAMPUS; Latince campus “ordugâh” anlamına gelen bir kelimedir. Toplanma kampı, ordugâh, askeri garnizon tarzında eğitim alanı, öğrenim yeri için kullanılan bu kelimeden kamp, kamping, şampiyon (champion) kelimeleri de aynı etimoloji ile türetilmiştir.

MODERN SKOLASTİZM, SEKÜLER SCHOOLİNG VE GLOBAL SORGU

Modernite, kilisenin mistik okullarında birkaç papazın teorilerini halka kesin hakikat olarak dayattığı skolâstik (okullaşmış) bilgiyle zıtlaşırken, eski doğruları reddedip yeni doğrular dizayn edecek seküler okullar kurgulayıp aynı kök kültürden beslenerek zıddının aynısı bir model geliştirdi.

Son müneccim olan ilk bilim adamı denilen kişiler deney gözlem hipotez teorem komedileri ile “Yeni Bir Dünya” kurgulamak adına ürettikleri saçma sapan teoremleri basit sığ ispatlar ile fahiş’ül galat iddialarını kesin doğru diye insanlığa sundular.  Galat-ı meşhur olan bu son müneccimlerin tezlerini bilimsel dogma olarak sorgusuz sualsiz kabul ettirmek için körpe dimağları okullara doldurup beyinlerine kazdılar. Herkesin doğru bildiği yanlışlardan müteşekkil bu dogmaları sorgulayanları ise modernizmin papazları, keşişleri tarafından aforoz edip aşağılayarak itibar suikastları ile yok ettiler.

Makro ölçekte Güneş merkezli evren modelinden mikro ölçekte de çekirdek merkezli atom modeline kadar saçma sapan teorimlerini mutlak doğru olarak insanlığa dayattılar. Bu gün dahi hiçbir teleskop ile hiçbir kimsenin görme şansı olmayan kozmik evren ile ilgili bu son müneccim ilk bilim adamlarının tezleri mutlak hakikat gibi herkes tarafından kabul edilmektedir. Yine aynı şekilde bu gün dahi hiçbir mikroskop ile hiçbir kimsenin görmediği gözlemlemediği atom dedikleri madde zerreciğini sanırsın avuçlarının içine almışlar etrafında protonlar elektronlar dans ediyor gibi resimler ile görseller ile körpe dimağlara kazmışlar. Halbuki tüm bunlar birilerinin teoremi, yani iddiası, yanı kurgusu.

Kilisenin mistik okullarında öğretilen yerdikleri yer merkezli evren tasavvurunu  Güneş merkezli evren teoremine dönüştürüp mistik skolastizmden, seküler skolastizme geçtiler. Yeni Bir Dünya kurgusu ile ortaya çıkan bu müneccimler tüm teoremleri ile Yeni Bir İnsan üretme amacı ile dünyada doğallığı, orijinaliteyi yok etmeyi hedeflediler.  Gümüşhane Üniversitesi Bilim Tarihi Anabilim Dalı öğretim üyesi Doç. Dr. Seda ÖZSOY SOMUNCUOĞLU Hanım’ın “GÜNEŞ MERKEZLİ EVREN ANLAYIŞI: KOPERNİK, KEPLER VE GALİLEİ NEYİ DEĞİŞTİRDİ” makalesinde belirttiği gibi;

“Doğa karşısında Rönesans, Reform ve Aydınlanma süreçleri sonucunda oluşan bu yeni tavır, insanın doğa, evren ve insan algısını da değiştirmiş ve hatta bu algıyı ciddi anlamda sarsmıştır. Çünkü geleneksel olarak teolojik ve metafizik düşünce motiflerinden oluşan bir yapı içerisinde kendisini, tanrının en şerefli yaratığı kabul eden insan, üzerinde yaşadığı Dünya'yı da evrenin merkezine koymayı ihmal etmemiştir. Bilimsel Devrim'in tamamlanmasıyla birlikte artık Dünya herhangi bir gök nesnesi, insan da herhangi bir varlık konumuna düşmüştür. Bu yeni Dünya'nın yeniden tanımlanması ve her bir ögenin buradaki konumunun yeniden belirlenmesi gerekmiştir.”

Bu gün her ne kadar modern akıl tarafından toplumdan kaçırılsa okullara sokulmasa hatta komplo teorileri diye aleladeleştirilmek istense de dünya da milyarlarca insan artık dünyanın yuvarlak olduğuna inanmıyor. 4 Nisan 2018 tarihli hürriyette çıkan bir habere göre “İngiltere merkezli araştırma şirketi YouGov’un, ABD’de yaptığı bir araştırmada, 18-24 yaş arasındaki gençlerin sadece yüzde 66’sının Dünya’nın yuvarlak olduğuna inandığını göstermektedir.

https://today.yougov.com/topics/society/articles-reports/2018/04/02/most-flat-earthers-consider-themselves-religious

Bu Konuda Bursa Teknik Üniversitesi Mühendislik ve Doğa Bilimleri Fakültesi hocalarından Kalite kontrol ve polimer karakterizasyonu, Polimer malzemeler, Nano lif ve kontrollü ilaç salımı ve Teolojik Astronomi alanlarında çalışma yapan Profesör Dr. Kenan YILDIRIM hocamızda kuran merkezli bir bakışla modern paradigmanın dayattığı modern skolâstik iddialara bir ilim adamı olarak Müslüman dünyadan çıkan en iddialı ses olacak şekilde bir kitap yayınladı. 2. Baskısı yapılan ve önsüzünü benim yazdığım Nobel Yayınlarından çıkan “YERYÜZÜ GERÇEKTEN KÜRE VE UZAYDAMI” adlı kitabı İslam dünyasında akademyadan çıkan ve modern paradigmaya karşı sorguyu içeren alanında ilk kitap olarak dikkat çekmektedir.

Aya ayak basıp telsizle dünya ile konuşanlar bu gün gençler tarafından tiye alınıyor. Onlarca analitik sorgu ile hadi gel bir ay seferi daha düzenle çağrıları ile NASA’yla dalga geçiliyor. Merkür’e koloni kuruyoruz havası ile hala insanları ezikleyerek kendilerini tanrı, kara cübbeli adamlarının kara ciltli kitapta böyle yazıyor dedirtiklerine sorgusuz sualsiz emme basma tulumba gibi kafa sallattırarak insanları köle etmeye çalışanlar pandemi sürecinde küçücük bir mikroba bile şapka çıkardılar. Modernizm Dininin Papalığının seküler skolâstik düşüncelerine artık iman sarsıldı.

Her uğrayana aynı duayı yazan üfürükçülerin muskası ile her hastasına aynı ilacı yazan doktorların reçetesi toplumsal itibar açısından birbirinden farksız. Üfürükçülerin muskaları firmalarının pazarlamacısına çevrilen doktorların reçetesinden daha masum. Mikrobiyolojik etkisi ile genlerimize kadar sızan ilaçlar bedenimize kalıcı hasarlar vererek bağışıklık sistemimizi çökertirken muskalar ise geçici psiko-sosyal etkileri ile moralimizi çökertiyor.

Uydurma hadis hikâyeleri ile Müslümanların bilgi doğrulama normu epistemolojik kaynağı üzerinde tepinenler modernizmin uydurma bilimsel tezleri, sahte deneyleri, batıl teoremlerini ne zaman sorgulayacaklar.

Hz Muhammed’den bin yıl önce yaşamış ve nerde kim tarafından nasıl kayıt altına alındığı bilinmeyen ve özgün metinleri kimseye gösterilmeden birilerinin ona güzellemeleri üzerinden üniversiteden liseye tüm okullarda öğretilen, platonun devlet felsefesi diye sınavlar yapılıp sorular sorulan geyik türü diyalogunu kimse sorgulamazken, kimseye sorgulatmazlarken dedikodusuna değin kayıt altına alınan Müslümanların müktesebatını  sırf Immanuel Kant’ın diyalektiğine uymuyor, sırf Francis Bacon'un “Novum Organum” epistemolojisi ile örtüşmüyor diye usulsüz, ilkesiz, normsuz  reddedip, edepsiz bir dille çöpe atmaya kalkışanlar…

 Zavallı bir kabak ziraatı yapan köylünün elindeki kabakları tüketmek için bu insanlar peygamber ne derse o doğrudur diye inanır gerekçesi ile “el kabağu taamul cennet”  uydurma hadisi üzerinden mangalda kül bırakmayanlar…

Yıllarca beynimizi yiyip genlerimizi bozan margarin firmalarına müşteri devşirmek için bilimsel olarak ispatlanmıştır ki; “et tereyağı taamül cehennem” hadisi uydurdular.  Bilimsel olarak ispatlanmıştır tereyağı kolesterolü yükseltir sakın yemeyin diye ekran ekran dolaşan modernizmin ravileri bu gün kalkmış pardon tereyağı yiyebilirsiniz diyorlar. İneklerimizi katleden köylerimizi boşaltan hayvancılık sektörümüzü çökerten bu kizb nedeniyle cerh edilen modern râvîlerin fısk tezleri, teoremleri, ispatları, deneyleri gözlemlerini Hadis Usulü açısından cerh ve tadile tabi tutar mısınız? Görelim uydurma hadisler mi yoksa her biri bir diğeri ile çelişen bilgi kaosu oluşturan uydurma tezler mi insanlığa zulüm kusuyor.

Modernizm sahte bir cennet kurgulayıp geleneksel olanı günah keçisi ilan ederek bu günlere geldi. Modernizasyon süreci tamamlanmıştır. Modern Bir gizem olmaktan çıkmıştır. Global ölçekte insanlık tüm kavram bütün kurumları ile onu sorgulamaktadır.

Deney, gözlem, hipotez, teorem ile oluşmuş modern doğruların dikeyine yatay, yatayına dikey deme pahasına olsa da kütüphaneler dolusu bilgi kirliliğini çöpe atarak sil baştan yeniden Asli ve Fer’i delillerimizi epistemolojimiz kabullenip sarf ve nahiv ciddiyetinde kelimelerimizin özgün anlamlarını geri getirip, kavramlarımızı yerli yerine oturtarak…

… kendi doğrulama normlarımızla fıkıh hassasiyeti ile eylemselleştirilecek, eylemlerimizi düzenleyecek,  nitelikli eylemler yani Salih Amel ortaya koyacak insanın insanla, insanın çevreyle çatışmasına son verecek salim bir akılla…

…bilgiyi yeniden örgütlemek zorundayız.

Bilgi güç değildir. Örgütlü bilgi güçtür.