Büyük ihtimalle Kölelik savaş gücü ile yok olacak ve menkul (chattel ) kölelik ortadan kaldırılacaktır. Ben ve Avrupalı ​​dostlarım bunu destekliyoruz. Çünkü kölelik emeğin sahibi olmaktan başka bir şey değildir ve emekçinin bakımını da beraberinde taşımaktadır. Oysa İngiltere'nin öncülüğündeki Avrupa planı; Ücret (wage) karşılığında emeğin (labor) sermaye tarafından kontrol edilmesidir.  Kapitalistler görecekler ki; savaştan kaynaklanan büyük borç, para hacmini kontrol etmek için bir ölçüt (measure) olarak kullanılmalıdır. Bunu başarmak için tahvillerin (borç senedi) bankacılık temeli olarak kullanılması gerekir. Şimdi Hazine Bakanı'nın bu tavsiyeyi Kongre'ye sunmasını bekliyoruz. " Greenback" (Bankerlerin yazdığı Altına endeksli ABD Doları) para olarak uzun süre dolaşmasına izin verilmeyecektir. Çünkü onları kontrol edemeyiz, ancak tahvilleri ve onlar aracılığıyla banka ihracını kontrol edebiliriz. -Chas. Hazzard-

Yukarıdaki “Hazard Circular” adıyla maruf ABD iç savaşı öncesi kölelik henüz kaldırılmadan önce yazılmış 1862’de ise ABD’de gündem olan bu mektupta yer alan ifadeler bu günkü piyasa örgütlenmesinin kimler tarafından nasıl bir planlama ile uygulandığını göstermektedir.

İçine doğduğumuz ve bizi çepeçevre kuşatan bizi kendine köle eden kurumlar onları sorgulama melekemizi bile elimizden almıştır. Bu kurumlardan en gaddarı ve tüm kötülüklerin menşei olan kurum banka merkezli üretilen ve tedavül piyasasında tüm alternatifleri yok eden tüm kadim tedavül araçlarını soykırıma uğratan tefecilerin tedavül aracı olan paradır.

Ekonomi bilimi adına her biri diğerini anlamsız kılan yüzlerce karmaşık teori hiç kimsenin bir şey anlamadığı binlerce terime Schooling öğretimle insanları şartlandırarak herkesin sorgusuz kabullendiği, bir bakkal dükkânı teslim etsen idare etmeden aciz ekonomistlerin laf kalabalığı eşliğinde spekülatörlerin yön verdiği bir ekonomik düzen kurdular.

Spekülasyon; sezgisel gözleme izlemedir. Modern anlamıyla “Mali duyu” anlamına gelir. Spekülatör ise; gözcü, dikizci, özellikle "içsel sezgileri ruhani duyuları ile gaipten haber veren gizemli bir kâhin anlamında Latince bir kelimedir. Tahmin ve teori üzerinden akıl yürütmek suretiyle piyasayı gözleyip fırsatını kollayarak tongaya getirdiği yerde vurgunculuk yapan spekülatörlerin şekillendirdiği para politikaları ile yönlendirilen piyasa spekülatif piyasadır.

Roma kök kültüründen beslenen modernizm çatıştıkları kilisenin tüm kavramlarını modern düzenlerine taşıdı. Teslis’e inandırdıklarıyla kehanette bulunan kilisenin gizemli augur’larını modernizmin üç kağıtçılık ile endüljans dağıtıp seküler cennet pazarlayan spekülatörlere evirdiler. Halkı avutarak kaynaklarını kendi kiliselerinin arka bahçesine yığıp altından ırmaklar akan yatlar, BMW Mercedes binitler, havz-ı likör’den şaraplar, etraflarında hur-i gılman misali sekreterlerin dolaştığı makam odaları edinen bankerleri, para baronlarını takdis ettiler. Toplumun fakirleştirerek zenginleşen, halkın sırtına basarak yücelen bir avuç azgın azınlığın her istediğine ulaştığı kendilerine özel bir yeryüzü cenneti kurguladılar.

Faiz yükseldi döviz düştü naraları arasında 3 ay önce üç ekmek aldığı para ile bu gün bir ekmek almaya mahkûm edilen ve 2 ekmeğini kimin çaldığını görüp de yakasına yapışma imkânı bile elinden alınan hırsızı meçhul, faili malum bu vurgun anlamak için Para Nedir?  Onu anlamak gerek. Bunu anlamanın yolu kütüphaneler dolusu bankacılık terminolojisi para politikalarını havi bilgi kirliliğinden arınıp etimolojik bir tövbe ile kavramlara özgün anlamlarını iade edip özgür bir düşünüş ile sil baştan yeniden olanlara, olaylara, olgulara, oluşumlara kök kültürden ilhamla ilk hali ile bakmak gerek.

İnsan kendi kendine yetebilen (Samed) bir yaratık değildir. Çoklu ihtiyaçlarını kısmi kapasitesi ile karşılayan nakıs bir canlıdır. İhtiyaçlarını karşılamak için başka varlıklara muhtaçtır. Gereksinim duyduklarını (hacet) edinimleri (mal) ile karşılar. Bu alış veriş demektir. Alışveriş ferdin fertle değiş tokuşudur. Bunun kitlelere şamil olması ticarettir.

Malın (kişinin mülkiyetine geçen edinim) piyasada bir bedel (eder)  karşılığında el değiştirmesine satış denir. Arapçada “بيع” (Bey’) satmak Latincede “buy” satın almaktır. Mal veya maharetin bedeli onun içerisindeki ona içkin olan maliyet, menfaat ve mahiyettir. Fiyatıdır. Fiyat ya da fiat Arapça içinde anlamına gelen “fi” (في ) harfi cer’ine “at” eki getirilerek oluşturulmuş bir kavramdır. Malın ya da maharetin mübadelesinde onun fiyatına misli ya da kıymetine muadil bir bedel belirlenir. Bu değiş tokuş ya ayn-i olarak takas (trampa) yolu ile ya da nakd-i olarak altın veya gümüş (sikke) ile yapılır. Piyasa da tedavül aracı olarak kullanılan nakit kıymetli maden olan ve fiyatı kendisi ile içkinleşmiş değeri insanlıkça malum altın ve gümüştür. Banknot olarak anılan ve para diye piyasada dolaşan mahiyeti hiç, maliyeti ise 3 kuruş etmeyen ama üzerine 3 milyon kuruş yazılan kâğıt parçası nakit değildir, nakit senedidir. Senet borçtur bedel değildir. Bir alış verişte mala muadil bedel olarak verilmesi gereken nakdin bilahare veririm diye taahhüt edildiği bir borç senedidir. Bu gün Para nakit adına düzenlenen “nakit senedi” olarak kullanılmasını da öteye geçip döviz piyasasında bir mal gibi dolaşıma sürülmüştür. Hiçbir kıymeti olmayan hatta eksi değer yüklü bu borç senetleri ne kadar varsa o kadar borç var demektir. Gördüğümüz tüm paralar birinin birine borcudur. Herkes borcunu ödemiş olsa piyasada para olarak dolaşan kâğıt parçaları kalmaz. Merkez bankaları sistemi işlevi gören FED kontrolündeki Dolara endeksli tüm banknotlar bir kıymet değil taahhüdüdür. Sam amcanın taahhüdü. O taahhüde itibar etmemiz de o taahhüdü itibari para yapıyor.

Sam amcanın dünyadan mal toplamak için taahhüt ettiği karşılığı olmayan Dolar’a itibar ettiğimiz müddetçe nüfusunun %1’inin toplam zenginliklerinin % 40’ına sahip olduğu bir dünyada mavi kâğıt alıp yeşil kâğıt vererek para politikalarıyla beşeri varlığımızı köleleştirip mali varlığımızı sömürerek semirirler.

Bilmem Lidyalılar, yok olmadı uzaylılar parayı ilk kullandı, son icat etti hikâyelerini bir kenara bırakıp bu gün kullandığımız ve modern anlamı ile küresel Money (para) birimine dönüşen şu Dalır (Dolar) var ya işte o ne? Onu sorgulamak gerek.

ABD Merkez Bankası (FED) Modern Para Hareketi (Modern Money Mechanics) adlı kitapçığında anlattığı şekli ile hükümetin pembe boyaya batırıp tahvil adını koyduğu kâğıtları FED’e verir. FED’de yeşil boyaya bandırıp Dolar adını koyduğu parayı basar hükümete verir. Hükümette bu kâğıtları şu ya da bu yöntemle, bankalara dağıtır. Kısmi Rezerv Bankacılığı (Fractional reserve banking) sistemi denilen yönteme göre bankalar yapacakları bankasal işlemler için toplam hacimlerinin % 10’unu rezerv para olarak saklar, geri kalanı piyasaya kredi olarak sunar. Bu toplam para hacminin 9 katı paranın tedavüle girmesi demektir. Bu döngü 1/10 oranında para bir bankadan diğerine geçtikçe aritmetik olarak artmaya devam eder. Teorik olarak, basılan paranın 90 katı para piyasada dolaşır demektir. Para hacminin yükselmesi enflasyondur. Bu sistem de esasen sürekli enflasyondur. Malın fiyatının düşmesi maldan çalınanların parayı elinde tutanlara transferidir.

Peki, faiz nedir. Faiz de bir nevi karşılıksız para basmaktır. Banka kredi olarak kullandığı paraya şu miktarda faiz alırım der. Bu para hacminin artması demek değil mi? 100 Dolar olarak piyasaya giren para 150 dolar olarak bankaya dönüyor ise bu 50 doların karşılığı nedir. Tabi ki enflasyon. Yani paranın malı çalması.

Kambiyo (Poliçe, çek bono) sistemi de kıymetli evrak olarak paraya endeksli olduğundan piyasa ya 6 ay vadeli hamiline 100 dolar çek yazan her şahıs, her firma o süre içinde tedavülde dolaşan bu çekleri senetleri piyasaya para basar gibi sunar. Nakit olan altının yerine nakit senedi olarak kullanılan para mal fonksiyonuna bürünüp bu kez mal kabul edilen paranın nakit senedine dönüşen bonolar piyasaya sürülmektedir. Böylece para piyasa da hem mal hem bedel olarak davelüe (تداول ) olmaktadır. Dolaşmaktadır. Hem o hem bu olurken aslında ne o ne budur.

Tahvil, banknot, kambiyo olarak para politikaları ile şekillenen ekonomik düzende hiçbir reel değeri taşımayan bu üçkâğıtçılık sistemi birkaç spekülatörün insanlığı köle olarak kullanıp tüm kaynaklarını sömürdüğü bir küresel piyasa oluşturmuştur. 1944’te imzalanan Bretton Woods Anlaşması ile 1 ons altın 35 dolar olarak belirlenmişti. 1971 de Vietnam savaşının ağır yüküne rağmen 1 ons altın 37,5 dolarken 1971’de Başkan Nixon altına endeksli para sisteminden vazgeçmesi ile birlikte keyfi olarak Dolar hacminin yükseltilmesi ile bu gün 1 ons altın 1.963,68 Dolar seviyelerine çıkmış Dolar altın karşısında % 5600 üzerinde değer kaybetmiştir. Bu aslında altın cinsinden
dünya kaynaklarının  52 yılda 52 kat bir bedelle para baronlarını tarafından sömürülmesidir.

Ve döviz… Döviz Latince “devise” hanedan amblemi demektir. Para, ilk hali ile piyasaya bankerler tarafından verilen borç senetleri olarak girmişti. Hanedan amblemi taşıyan borç senetlerine döviz denip daha çok itibar edilirdi. Bu gün ulus devletlerden bağımsız FED’e bağımlı merkez bankaları tarafından basılan Banknot üzerine istediği rakamlar koydular. Falanın rakamı filanın rakamının bilmem kaç katı diye döviz piyasası adıyla bir şeyler uydurdular. Para politikaları ile gerçekte hiç olan şeye spekülatif anlamlar yükleyip itibari para dediler. Rezerv para olarak belirlenen ve bu gün merkez bankaları rezervlerinin % 63’ünü oluşturan Dolar piyasa tedavül argümanı olmaktan ziyade John Perkins’in ifadesiyle Hibrit Savaş argümanı olarak kullanılır.  Üçkâğıtçılarca domine edilen kambiyo düzeni, banka sistemi ve borsa ise kurumsal ekonomik tetikçiler olarak örgütlenmiştir.

 Kitle üretimi anlayışıyla para kurumsal birkaç firmada toplanır. Maaş, hak ediş, kredi olarak çalışanlara dağıtılır.  Bankacılık sistemi ile bu kurumlar bankalar üzerinden tekelleşir. Bankalarda Merkez Bankaları üzerinden kontrol edilir. FED baronları da tüm merkez bankalarının patronudur. Tüm dünya bankalarında işlem gören her kuruşun dijital ayak izini sürer. FED kontrolü dışında işlem yapan bir banka olursa ona anında çöker. Paranın sahibi olanlar New Atlantis’lerinde Süleyman Mabedi’ne oturup çağdaş illuminati ruhbanları kontrolünde kurdukları Yeni Bir Dünya’larında finansmanın kontrolü ile herkesi her şeyi idare ederler.

Süleyman Mabedi çöküyor. Yatırımları sınırlayan üretimi daraltan para piyasalarında doyum noktasına gelen sömürü artık sürdürülebilirliğini kaybetmiştir. Yatırımlar daralacak, istihdam azalacak ve kaçınılmaz olarak imalat anlayışı değişecek, finansman modeli farklılaşacak, tedavül araçları somutlaşacak… Disimilasyon yaşanmaktadır.

FED despotizmi ile rezerv para olarak dünya bankalarında tutulan ve altına çevrilebilen tek para olarak kabul edilen Dolar’ın rezerv para olması küresel ölçekte sorgulanmaktadır.

Türkiye’nin de destek verdiği Çin ve Rusya’nın öncülük ettiği altına endeksli yeni bir para sistemi üzerinde çalışılıyor.

Kontrolü kimin elinde olduğu meçhul Kripto paraların yaygın olarak kullanıma girmesi de meri piyasadan bu kopuşun, disimilasyonun bir parçasıdır..

Yan odada ki tezgâhta, yan binadaki atölyede, yan mahalledeki imalathanede üretilen ürünlerimizi iki adım yürüyerek, iki saat giderek temin ederdik. Ancak ekspansiyonizm anlayışı ile kurgulanan yeni üretim şekli milletin tezgâhını, aletini, aracını, üretim ekipmanlarını çaldı birkaç elitistte teslim ederek üretimi tekelleştirdi. Tüketicinin ulaşması mümkün olan üretim araçları ulaşılması imkânsız mesafelere götürüldü. Kitle üretimi anlayışı ile üretilen ve tüketicinin üreticiye ulaşma imkanının ortadan kalktığı bu yeni üretim anlayışında ürünü tüketiciye ulaştırmak için Kooperation, distribütör, bayilikler (ülke, bölge, il, ilçe ) şeklinde örgütlenen pazara erişim ağları kuruldu. Her bir oluşumun %10 ile % 30 arası ürün üzerine koyduğu kar marjı ürüne giydirildi. Arz odaklı yapılan üretimle oluşan stokları eritmek, kurulan fabrikaları tam kapasite çalıştırmak adına tüketimi kışkırtıcı reklam ve tanıtım hatta manipülasyona üreticiyi mecbur etti.

Kitle üretim örgütlenme maliyeti, Pazarlama ağı ve reklam maliyetleri ürün başı dağıtılarak tüketiciye yansıtılır. Seri üretim maliyetleri minimize eder hikâyeleri fabrikatör hesaplamasıdır. Maliyet analizlerinin tüketici acısından değil fabrikatör açısından yürütülmesidir. Hammadde nihai ürüne dönüşüp tüketiciye erişesiye % 500, Fabrikadan çıkan nihaiyi ürün ise aradaki aracıların ürüne yüklenen maiyeti ile 7 katı bir bedel ile tüketiciye ulaşır. Yani hammadde değeri 1500 Dolar olan 8500 Dolara Fabrikadan çıkan otomobil 55.000 Dolar’a tüketiciye sunulur. Seri üretimde hangi maliyet minimize edilir kim adına kim çıkarına. Tabi ki; Para…

Modern öncesinde her iş yeri yamak-çırak-kalfa-usta olarak nitelikli insan yetiştiren moderndeki üniversitenin fonksiyonunu gören iş başı eğitim müessesesiydi. Ferdin ve toplumun ihtiyacı yerinde imalatla yerindelik anlayışıyla karşılanırdı. Kendi kültürü, iklimi, estetik anlayışı ve eşya kullanım tarzı esas alınarak kişinin kendi tercihine göre onun değerleri ile yetişmiş onun doğrularına uygun imalat yapan ustalara kişinin talebi sipariş olarak sunulur ve siparişe göre de imalat yapılırdı. Arz değil talep eksenli üretim anlayışı egemendi. Bu tüketimin değil tasarrufun teşvik edildiği israfın telin edildiği bir piyasa düzenlemesiydi. İnsan eşyaya değil eşya insana tükenesiye hizmet ederdi. Artık malın ise topraktan gelen toprak olasıya (sıfır atık) her evresi değerlendirilirdi. Öyle ki hammaddeyi bile sipariş verenin aldığı onu işlemeyi ise hüner sahibinin atölyesinde, tezgâhında yaptığı ve hammaddenin nihai ürüne dönüşmesinde ortaya çıkan katma değerin paydaşlarca paylaşıldığı, artı değerin ise piyasayı düzenleme ve ticareti canlandırmada kullanıldığı bir üretim faktörleri örgütlenme anlayışımız vardı.

Bir binite ihtiyacı olan giderdi “marancı” babaya bana bir kağnı yap derdi. Marancı da gider “körükçüde metal aksamı yaptırır. “Tekerci”den döner aksamı alır kendiside “dülger”lik alet edevatını kullanır boyunduruğunu, malığını, gabını dayağını yapar montajını tamamlar sipariş edilen biniti söz verdiği sürede teslim ederdi. Bir tepsiye ihtiyacı olan birisi bakır külçesini alır götürürdü bakırcıya, külçeyi eritir, döver ederdi yassı etrafını çevirirdi olurdu tepsi. Bir giysiye ihtiyacı olan kumaşı götürürdü terziye boyumuzun ölçüsünü alır çaputu zevkimize göre keser, biçer, dikerdi olurdu giysi. Barınmak için bir bina yapacaksak bir ustayı çağırır, şuraya şu şekilde bir bina inşa edelim derdik. Taşçı, kumcu, demirci, keresteci nalburdan malzemeleri alır ustaya teslim ederdik. Konu komşusu da yardıma gelir sosyal sorumluluk kültümüz bile üretim maliyetlerimizi geri çekerdi. Yarın oğlumuz büyüdü evlenecek ise ortak hanemize müştemilat olarak bir gelin odası ilave ederdik. Ama şimdi kitle üretimi yapan inşaat patronlarına, ebter binaları için rant vermedikçe barınma imkanımız bile kalmadı. Birbirimize yardım şansı bile yok edildi. Parayı basıp daireyi alırsan barınabilirsin. Çocuğun mu evlenecek tabiki oda yeni bir daire alacak. Konut arzı talebi tabi ki talebi karşılamayacak. Hane çöktü aile dağıldı.

Modern öncesi malın mal ile trampası esastı. Nakit olarak alçe yahut cinsi, çeşidi, miktarı, teslim yeri, teslim zamanı ve teslim edenin belli olduğu, mala veya nakde endeksli düzenlenen kıymetli evrak (Süftece Senedi, Selem Senedi) kullaılırdı.  Dolayısıyla herkesin ürettiği kadar tüketme hakkı olur. Gayreti, birikimi becerisi kadar herkes edinim hakkı kazanırdı.

Masonik paralel devlet kurarak Şeyhulislamlık’tan sadrazamlığa Osmanlı’ya sızıp kamu aklını ifsat ile Modern düzene Osmanlı’yı uyarlama süreci adına uygulamaya konan 1755 tandanslı Esham ile 1843 tandanslı Kaime tipik bu günkü paradır. Banknottur.  Faiz kavramı da bu paralar ile literatüre girmiştir. Faiz’e karşı çıkan fakihler esasen Para düzenine karşı çıkmıştır O gün Kaime Faizi denen şey negatif faizdir. Çünkü bu banknotlar ile Deflasyonik bir durum doğmuştur. Bu uygulama İslam fıkhındaki Riba’nın tahrimi ile eşleştirilip, aslında Kaime ve Sehm uygulamasındaki tek taraflı spekülatif artış faiz adıyla reddedilmiştir. Riba kelimesi etimolojik olarak arızı şişme, patolojik ur, tek taraflı artırım anlamına gelir. Kur’an doğal çok yönlü artış olan kalkınmayı değil spekülatif tek taraflı artış, iktisadi ur olan Riba’yı men eder. Faiz; Para kurumudur. Para varsa faizde vardır. Parayı reddetmeyen faizi reddedemez. Renksiz Riba’yı yeşil Riba’ya çevirir o kadar. Zam, kur farkı, rant getirisi de faiz gibi Riba’nın ta kendisidir.

Bu gün devletlerarası ekonomik saldırı şeklindeki uygulamaların kaba ve hoyratça halkın tüm ayrıntısına vakıf olacağı şekilde aleni olarak yürütülmesi sonucu döviz, faiz ve tahvil piyasalarındaki aşırı dalgalanmalar birçok devlet başkanı tarafından küresel ölçekte yankı oluşturulacak itiraz ve arayışı doğurdu. Bu arayış henüz tedavül aracı olarak parayı reddedip yerine mal endeksli bir tedavül aracı oluşturalım talebine dönüşmemiştir. Dolar yerine kendi paramızla ticaret yapalım gibi ifadeler ise kendi paramız denen şeyin dolardan nasıl bir farkı olacak, hangi ekonomik sonuçlar verecek bir derinlik kazanmamıştır. Çünkü mal endeksli değil yine para endeksli bakış ile sorgulama yapılıyor.

Para politikası yerine mal politikası denilince modernizm dininin komünizm mezhebinin fetvaları ile değil Müslümanların fıkhında yer alan süftece senedi, selem senedi ve nebevi öğretilerde zikredilen altı çeşit mala (Arpa-Buğday-Altın Gümüş-Hurma-Tuz) tüm malların Big Data kullanılarak endeksleneceği uluslararası kabul görmüş Armonize Mal Tanımı ve Kodlama Sistemini (The Harmonized Commodity Description and Coding Systems) baz alınıp malın veya mahsulün nihai ürüne dönüşüp son kullanıcıya ulaşasıya tüm evrelerinin nesnelerin interneti ile takip edilebilirlik kazandığı mal endeksli bir dijital süftece senedi coin yerine nakit tedavül aracı olarak kullanılabilir mi?  Piyasa da paranın vadeli olarak dolaştığı nakit senetleri yanında, malın da vadeli olarak dolaşıma sunulacağı dijital selem senetleri tedavüle olursa spesifik dijital paralarla oluşan kaosu ne oranda absürde edeceği matematiksel olarak ifade edilebilirimi? Alaturka Medeniyet kodlarımızda uyguladığımız Cehbez veya ihtisâb uygulaması mal endeksli tedavül araçlarının sürdürülebilirliği için resmi kurumsal değil de sivil müesses yapılanmaya dönüşebilir mi?

Modernizm dininin bu gangsterlerine direnen tek paradigma Fıkıh ile ferde yüklemmiş Müslüman halkların müktesebatıdır. Bu müktesebattan beslenen Nizamiye Medreseleri metedolojisi ile bilgiyi örgütleyen küresel kaos ve sömürüden insanlığı huzura ulaştıran Mücessem İslam medeniyeti ise ALATURKA MÜSLÜMANLIK’tır  

Invisible College, Royal Society, Chatham House kurgusu Gâvur parası ile beş para etmeyen bu gavur icadı banknotları Nizamiye Medresesi aklı ile online ders halkaları kurup,  İslam Dinarı İslam Dirhemini “Selçuklu Akçesi”ne uyarlayıp dünyada tedavüle sokacaklara ilham kaynağı ALATURKA KÖKKÜLTÜR’dür.

 İpekyolu güzergâhı üzerinde kurduğu esvâk, çarşı, pazar, panayır, han, hamam, imarethane,  kervansarayları İspanya’dan-Cakarta’ya, Cava’dan-Alaska’ya, Kamçatka’dan-İskandinavya’ya, Somali’den- Sürinam’a, Sibirya’dan-Madagaskar’a dek uzatacak Tekke, Dergah, Zaviyelerini tesis edip Fıkıh ile Fertleri, İmalathane, Ticarethane, Tamirhane inşa edip, Fütüvvetnâmeler ile piyasaları standardize edecek ve bu gerçek dünyayı dijital ortamda eşleştirerek dijievren (Dijiverse) ortamda hammaddeden nihai ürüne, mahsulden mamule izlenebilirliğinin sağladığı ürünleri tüketici denetimine açarak şeffaf piyasa oluşturup kendi tedavül aracını geçer akçe kılacak Alaturka Medeniyetin Çocuklarıdır.

Küresel ölçekte kara günler beklenmekte. Takke düştü kel görüldü. Ak akçe kara gün içindir.

Ey Örtülü Hakikat Kalk!  Uyar ve Uyarla.

Alaturka teori değil pratiktir. Slogan değil EYLEMDİR.

Kavli Tebliğ bitti Fiili Tatbik başladı.

Şimdi Eylem Zaman… Bilişimciler birikimimizi örgütlemeli. Yazılımcılar yarınlarımızı yazmalı.