Bu topraklarda o ceberut dönemin her türlü yıkıcılığına rağmen bir iman mefkuresi varsa, bunda elbette milletimizin bağrından çıkmış bulunan değerler kadar, Bosna’dan Hindistan’a bizim Akedemyamızı inşa etmeyi fî-sebîlilâh diyerek vazife addedip ömrünü Türk’ün genç dimağlarında ki cevhere ışık olabilmek için harcamış üstadların da katkısı asla yadsınamaz.

Bu değerlerden birisi de şüphesiz Muhammed Hamidullah hoca olmuştur.

Uzun yıllar ülkemizin çeşitli Fakültelerinde yüce bir aşkla, tükenmeyen bir şevk ve bitmeyen enerjisiyle serdettiği gayretlerine tanıyan herkes şahid olmuştur.

Gerek talebeleri ve gerekse dostlarının onun hakkında yazdıkları veya söylediklerini okuyup dinledikçe üstadı daha bir sevmiş hatırasına meftun oldum.

O sadece okul sıralarında oturma bahtiyarlığına oluşan öğrencileri için hoca olmadı, her biri kendi sahasında birer kaynak hüviyetinde ki kitaplarıyla bu hocalığını tüm ülke ve insanlığa da yaymış oldu.

Dostlar, bugün dâr’ı bekâya irtihal ettiği günün yıldönümü olması vesilesiyle Hamidullah hocayı yeniden hatırlamış oluyoruz.

Hindistan’da başlayan hayat serüveni nihayet 2002 yılının bugününde ABD de son buldu. 

Onda var olan ilim aşkı belki onu evlenmekten ve bir aile kurmaktan alıkoydu ama aslına bakarsak İslâm dünyasının hemen her ülkesinden çok geniş bir aileye pederşâh olmak bahtiyarlığını da yaşamasına vesile oldu.
90 yılı aşan, sadece ilme adanmış ve Rahmân’a verilmiş sözün teslimiyeti karşısında erdemli bir duruşun, faziletli bir hayatın timsali olarak bu dünyadan geçti Hamidullah hocamız.

Elbette onun izinden giden, aldığı meşaleyle yolumuzu aydınlatmaya devam eden, ve onu aşan şekilde ilme katkı yapacak hocalarımızın olacağına her daim inancım tamdır.

Rabbim mekanını cennet eylesin... Nevrez Kartal